Tevbe Suresi 114. Ayet Meali
وَمَا كَانَ ٱسْتِغْفَارُ إِبْرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوٌّ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚ إِنَّ إِبْرَٰهِيمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِيمٌ
Ve mâ kânestigfâru ibrâhîme li ebîhi illâ an mev’ıdetin vaadehâ iyyâh(iyyâhu), fe lemmâ tebeyyene lehû ennehuaduvvun lillâhi teberre’e minh(minhu), inne ibrâhîme le evvâhun halîm(halîmun).
İbrahim’in, babası için af dilemesi, sadece ona verdiği bir söz yüzündendi. Onun bir Allah düşmanı olduğu kendisine açıkça belli olunca, ondan uzaklaştı. Şüphesiz İbrahim, çok içli, yumuşak huylu bir kişiydi.
Türkçesi
Kökü
Arapçası
- ve
- وَمَا
- değildir
- ك و ن
- كَانَ
- mağfiret dilemesi
- غ ف ر
- اسْتِغْفَارُ
- İbrahim’in
- إِبْرَاهِيمَ
- babası için
- ا ب و
- لِأَبِيهِ
- başka bir şey
- إِلَّا
- -den
- عَنْ
- bir söz-
- و ع د
- مَوْعِدَةٍ
- verdiği
- و ع د
- وَعَدَهَا
- ona
- إِيَّاهُ
- fakat
- فَلَمَّا
- belli olunca
- ب ي ن
- تَبَيَّنَ
- kendisine
- لَهُ
- onun
- أَنَّهُ
- düşmanı olduğu
- ع د و
- عَدُوٌّ
- Allah’a
- لِلَّهِ
- uzak durdu
- ب ر ا
- تَبَرَّأَ
- ondan
- مِنْهُ
- gerçekten
- إِنَّ
- İbrahim
- إِبْرَاهِيمَ
- çok içli idi
- ا و ه
- لَأَوَّاهٌ
- yumuşak huylu idi
- ح ل م
- حَلِيمٌ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129