Yûsuf Suresi 17. Ayet Meali
قَالُوا۟ يَٰٓأَبَانَآ إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَٰعِنَا فَأَكَلَهُ ٱلذِّئْبُ ۖ وَمَآ أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لَّنَا وَلَوْ كُنَّا صَٰدِقِينَ
Kâlû yâ ebânâ innâ zehebnâ nestebiku ve tereknâ yûsufe inde metâınâ fe ekelehuz zi’bu, ve mâ ente bi mu’minin lenâ ve lev kunnâ sâdikîn(sâdikîne).
“Ey babamız! Biz yarışa girmiştik. Yûsuf’u da eşyamızın yanında bırakmıştık. (Bir de ne görelim) onu kurt yemiş. Her ne kadar doğru söylesek de sen bize inanmazsın” dediler.
Türkçesi
Kökü
Arapçası
- dediler
- ق و ل
- قَالُوا
- babamız
- ا ب و
- يَا أَبَانَا
- biz
- إِنَّا
- gittik
- ذ ه ب
- ذَهَبْنَا
- yarışıyorduk
- س ب ق
- نَسْتَبِقُ
- ve bırakmıştık
- ت ر ك
- وَتَرَكْنَا
- Yusuf’u
- يُوسُفَ
- yanında
- ع ن د
- عِنْدَ
- yiyeceğimizin
- م ت ع
- مَتَاعِنَا
- onu yemiş
- ا ك ل
- فَأَكَلَهُ
- kurt
- ذ ا ب
- الذِّئْبُ
- fakat değilsin
- وَمَا
- sen
- أَنْتَ
- inanacak
- ا م ن
- بِمُؤْمِنٍ
- bize
- لَنَا
- şayet
- وَلَوْ
- (söylesek de)
- ك و ن
- كُنَّا
- dosdoğru
- ص د ق
- صَادِقِينَ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111