Mâide Suresi 117. Ayet Meali
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَآ أَمَرْتَنِى بِهِۦٓ أَنِ ٱعْبُدُوا۟ ٱللَّهَ رَبِّى وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِى كُنتَ أَنتَ ٱلرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ شَهِيدٌ
Mâ kultu lehum illâ mâ emertenî bihî eni’budûllâhe rabbî ve rabbekum, ve kuntu aleyhim şehîden mâ dumtu fîhim, fe lemmâ teveffeytenî kunte enter rakîbe aleyhim ve ente alâ kulli şey’in şehîd(şehîdun).
“Ben onlara, sadece bana emrettiğin şeyi söyledim: Benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah’a kulluk edin (dedim.) Aralarında bulunduğum sürece onlara şahit (ve örnek) idim. Ama beni içlerinden aldığında, artık üzerlerine gözetleyici yalnız sen oldun. Sen, her şeye hakkıyla şahitsin.”
Türkçesi
Kökü
Arapçası
- مَا
- ben söylemedim
- ق و ل
- قُلْتُ
- onlara
- لَهُمْ
- başka
- إِلَّا
- şeyden
- مَا
- bana emrettiğin
- ا م ر
- أَمَرْتَنِي
- onu
- بِهِ
- أَنِ
- kulluk edin
- ع ب د
- اعْبُدُوا
- Allah’a
- اللَّهَ
- benim Rabbim
- ر ب ب
- رَبِّي
- ve sizin Rabbiniz olan
- ر ب ب
- وَرَبَّكُمْ
- idim
- ك و ن
- وَكُنْتُ
- onlar üzerine
- عَلَيْهِمْ
- şahid
- ش ه د
- شَهِيدًا
- مَا
- olduğum sürece
- د و م
- دُمْتُ
- onların içinde
- فِيهِمْ
- fakat
- فَلَمَّا
- sen beni vefat ettirince
- و ف ي
- تَوَفَّيْتَنِي
- sen oldun
- ك و ن
- كُنْتَ
- sen
- أَنْتَ
- gözetleyen
- ر ق ب
- الرَّقِيبَ
- onları
- عَلَيْهِمْ
- ve sen
- وَأَنْتَ
- üzerine
- عَلَىٰ
- her
- ك ل ل
- كُلِّ
- şey
- ش ي ا
- شَيْءٍ
- şahitsin
- ش ه د
- شَهِيدٌ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120