Kehf  Suresi 82. Ayet Meali

❬ Önceki

|

Sonraki ❭

Türkçesi

Kökü

Arapçası

• ise
• وَأَمَّا

• duvar
• ج د ر
• الْجِدَارُ

• idi
• ك و ن
• فَكَانَ

• çocuğun
• غ ل م
• لِغُلَامَيْنِ

• iki yetim
• ي ت م
• يَتِيمَيْنِ

• فِي

• şehirde
• م د ن
• الْمَدِينَةِ

• ve vardı
• ك و ن
• وَكَانَ

• altında
• ت ح ت
• تَحْتَهُ

• bir hazine
• ك ن ز
• كَنْزٌ

• onlara ait
• لَهُمَا

• ve idi
• ك و ن
• وَكَانَ

• babaları da
• ا ب و
• أَبُوهُمَا

• iyi bir kimse
• ص ل ح
• صَالِحًا

• istedi ki
• ر و د
• فَأَرَادَ

• Rabbin
• ر ب ب
• رَبُّكَ

• أَنْ

• onlar (büyüyüp) ersinler
• ب ل غ
• يَبْلُغَا

• güçlü çağlarına
• ش د د
• أَشُدَّهُمَا

• ve çıkarsınlar
• خ ر ج
• وَيَسْتَخْرِجَا

• hazinelerini
• ك ن ز
• كَنْزَهُمَا

• bir rahmet olarak
• ر ح م
• رَحْمَةً

• مِنْ

• Rabbinden
• ر ب ب
• رَبِّكَ

• وَمَا

• bunları yapmadım
• ف ع ل
• فَعَلْتُهُ

• عَنْ

• ben kendiliğimden
• ا م ر
• أَمْرِي

• işte budur
• ذَٰلِكَ

• içyüzü
• ا و ل
• تَأْوِيلُ

• şeylerin
• مَا

• لَمْ

• senin güç yetiremediğin
• ط و ع
• تَسْطِعْ

• hakkında
• عَلَيْهِ

• sabırla
• ص ب ر
• صَبْرًا

Diyanet İşleri Başkanlığı: “Duvar ise şehirdeki iki yetim çocuğa ait idi. Altında onlara ait bir define vardı. Babaları da iyi bir insandı. Rabbin, onların olgunluk çağına ulaşmalarını ve Rabbinden bir rahmet olarak definelerini çıkarmalarını istedi. Bunları ben kendi görüşüme göre yapmadım. İşte senin, sabredemediğin şeylerin içyüzü budur.”

Diyanet Vakfı: «Duvara gelince, şehirde iki yetim çocuğun idi; altında da onlara ait bir hazine vardı; babaları ise iyi bir kimse idi. Rabbin istedi ki, o iki çocuk güçlü çağlarına erişsinler ve Rabbinden bir rahmet olarak hazinelerini çıkarsınlar. Ben bunu da kendiliğimden yapmadım. İşte, hakkında sabredemediğin şeylerin iç yüzü budur.»

Elmalılı Hamdi Yazır (Sadeleştirilmiş): Gelelim duvara; o, şehirde iki yetim oğlanındı, altında onlar için saklanmış bir define vardı ve babaları iyi bir zat idi. Onun için Rabbin onların erginlik çağına ermelerini, definelerini çıkarmalarını diledi. Bütün bunlar, Rabbinden bir rahmet olmak üzeredir ve ben hiçbirini kendi görüşümle yapmadım. İşte senin sabredemediğin şeylerin açıklaması!» dedi.

Elmalılı Hamdi Yazır: «Duvar ise, o şehirde iki yetim oğlana ait idi. Duvarın altında onların bir hazinesi vardı. Babaları da iyi bir kimse idi. Onun için Rabbin istedi ki o iki çocuk erginlik çağlarına ersinler ve Rabbinden bir rahmet olarak hazinelerini çıkarsınlar. Ve ben bunların hiçbirini kendiliğimden yapmadım. İşte senin sabredemediğin şeylerin içyüzleri budur.»

Ali Fikri Yavuz: Duvara gelince, duvar şehirde iki yetim oğlanındı. Duvarın altında, bu oğlanlar için saklı bir define vardı. Babaları da sâlih bir kimse idi. Onun için Rabbin diledi ki, ikisi de rüşdlerine ersinler ve definelerini çıkarsınlar. Bu, Rabbinden bir merhamet idi. Ben, bunları kendi görüşümle yapmadım (Allah’ın emriyle yaptım). İşte senin sabredemediğin şeylerin iç yüzü budur.”

Elmalılı Hamdi Yazır (Orijinal): Gelelim divara: şehir de iki yetîm oğlanın idi, altında onlar için saklanmış bir defîne vardı ve babaları salih bir zat idi, onun için rabbın irade buyurdu ki ikisi de rüştlerine ersinler ve defînelerini çıkarsınlar, hep bunlar rabbından bir rahmet olarakdır ve ben hiç birini kendi re´yimden yapmadım ve işte senin sabredemediğin şeylerin te´vili

Fizilal-il Kuran: O duvar var ya, o şehirde yaşayan iki yetim çocuğun malı idi ve duvarın altında bu yetimlere miras kalmış bir hazine vardı. Babaları iyi bir insandı. Rabb´in istedi ki, o yetimler, erginlik çağına erdikten sonra Rabb´lerinin bir merhameti olan hazinelerini kendi elleri ile duvarın altından çıkarsınlar. Yoksa ben bu işleri kendi kafamdan yapmadım. İşte sabırla karşılayamadığın olaylara ilişkin açıklamam budur.

Hasan Basri Çantay: «Dıvara gelince: Bu, o şehirde iki yetîm oğlancığındı. Altında da onlara âid bir defîyne vardı. Babaları iyi bir adamdı. Binâen´aleyh Rabbin diledi ki ikisi de rüşdlerine ersinler, definelerini çıkarsınlar. (Bu), Rabbimden bir merhametdi. Ben bunu kendi re´yimle yapmadım. İşte üzerlerinde sabredemediğin şeylerin iç yüzü»!

İbni Kesir: Duvar ise; o şehirdeki iki yetim erkek çocuğa aitti. Altında da onlara ait bir define vardı. Babaları iyi bir kimseydi. Rabbın; onların erginlik çağına ulaşmasını ve Rabbından bir rahmet olarak deefinelerini çıkar malarını istedi. Ben, bunları kendiliğimden yapmadım. İşte dayanamadığın şeylerin tevili budur.

Ömer Nasuhi Bilmen: «Duvara gelince, şehirde iki yetim oğlanındı. Altında ise onlara ait bir hazine var idi. Babaları da sâlih bir kimse idi. Artık Rabbin diledi ki onlar sinn-i rüşte ersinler de hazinelerini çıkarıversinler. (Bu) Rabbinden bir rahmet olarak (böyle yapılmıştır). Ve onu kendi reyimle yapmış olmadım. İşte bu, üzerine sabra takat getiremediğin şeyin izahıdır.

Tefhim-ul Kuran: «Duvar ise, şehirde iki öksüz çocuğundu, altında onlara ait bir define vardı; babaları salih biriydi. Rabbin diledi ki, onlar erginlik çağına erişsinler ve kendi definelerini çıkarsınlar; (bu,) Rabbinden bir rahmettir. Bunları ben, kendi işim (özel görüşüm) olarak yapmadım. İşte, senin onlara karşı sabır göstermeye güç yetiremediğin şeylerin yorumu.»

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110