Âli İmrân Suresi 41. Ayet Meali
قَالَ رَبِّ ٱجْعَل لِّىٓ ءَايَةً ۖ قَالَ ءَايَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ ٱلنَّاسَ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَٱذْكُر رَّبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِٱلْعَشِىِّ وَٱلْإِبْكَٰرِ
Kâle rabbic’al lî âyeh(âyeten), kâle âyetuke ellâ tukellimen nâse selâsete eyyâmin illâ remzâ(remzan), vezkur rabbeke kesîran ve sebbih bil aşiyyi vel ibkâr(ibkâri).
Zekeriya, “Rabbim! (çocuğum olacağına dair) bana bir alâmet ver” dedi. Allah da şöyle dedi: “Senin için alâmet, insanlarla üç gün konuşamaman, ancak işaretleşebilmendir. Ayrıca Rabbini çok an, sabah akşam tesbih et.”
Türkçesi
Kökü
Arapçası
- dedi di
- ق و ل
- قَالَ
- Rabbim
- ر ب ب
- رَبِّ
- o halde ver
- ج ع ل
- اجْعَلْ
- bana
- لِي
- bir alamet
- ا ي ي
- ايَةً
- (Allah) dedi ki
- ق و ل
- قَالَ
- senin alametin
- ا ي ي
- ايَتُكَ
- أَلَّا
- konuşamamandır
- ك ل م
- تُكَلِّمَ
- insanlarla
- ن و س
- النَّاسَ
- üç
- ث ل ث
- ثَلَاثَةَ
- gün
- ي و م
- أَيَّامٍ
- başka
- إِلَّا
- işaretten
- ر م ز
- رَمْزًا
- ve an
- ذ ك ر
- وَاذْكُرْ
- Rabbini
- ر ب ب
- رَبَّكَ
- çok
- ك ث ر
- كَثِيرًا
- ve (O’nu) tesbih et
- س ب ح
- وَسَبِّحْ
- akşam
- ع ش و
- بِالْعَشِيِّ
- ve sabah
- ب ك ر
- وَالْإِبْكَارِ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200