Ebrar Kelimesinin Anlamı
"Ebrâr" çok iyilik edenler, anlamındadır.
Ebrâr; doğru sözlü, faziletli, Allah'ın iyi kullarının tamamını içine alan bir kelimedir. Bunlar, ahde vefa gösterirler; yeminlerinde dururlar; amelî ve itikadı noktalardan kusur işlememeğe gayret ederler; isteyerek ve karşılık beklemeden ihtiyaç sahiplerine kendi ihtiyaçlarından fazlasını bağışlarlar; fakiri ve yoksulu gözetirler; esire hürriyetini bağışlarlar; Allah'u Teâlâ'nın kendilerine verdiği nimetlere devamlı şükrederler ve her durumda Allah'a bağlı ve itaat * halindedirler. Onların "Amel defterleri" * meleklerin gözetimi altında ve "İlliyyîn" * denen şerefli bir mevkidedir. Kendileri de şerefli bir taht üzerinde diledikleri yere bakarlar. Onlar cennettedirler. Bolluk ve cennet nimetleri içinde rûhen ve cismen nurlanmışlardır. Bu nur, yüzlerinden ve etraflarından taşar. Bunu onlara bakan herkes görür.
Mutaffifin Sûresi 22, 23, 24, 25, 26. âyetlerde Ebrar olan kullar şöyle tarif edilmiştir:
"Şüphesiz iyi kimseler, Naîm cennetindedirler." 22
"Onlar orada koltuklar üzerinde etrafa bakarlar." 23
"Onların yüzlerinde, nimetlerin sevincini görürsün." 24
"Onlara, mühürlü (el değmemiş) saf bir içecekten içirilir." 25
"Onun içiminin sonunda misk kokusu vardır. İşte yarışanlar ancak onda yarışsınlar." 26
Ebrar İsminin Anlamı
"Ebrâr", bütün iyi hasletleri kendilerinde toplayan, sağlam bir itikada sahip olan, doğru sözlü, ibâdetlerinde samimi kimseler hakkında kullanılır. Onlar bu iyiliklerine karşılık olarak cennet'te bol nimetler içerisinde olacaklardır.